Begrenzen, ben jij vaardig of ben je aardig?
“Dit moet, dat moet, dit ook. ’s Avonds woon ik meerdere vergaderingen bij. Ik kan er namelijk beter bij zijn dan dat ik achteraf weer een issue moet oplossen. Prioriteren is echt makkelijker gezegd dan gedaan, Madeleine. Wij staan voor een belangrijke opdracht met ons team in onze veranderende organisatie. Daarnaast willen wij dienstverlenend zijn en is prioriteren en nee-zeggen in drukke tijden lastig, zo niet onmogelijk”.
Nee-zeggen vraagt van iedereen helderheid over (persoonlijke) grenzen. Een onderwerp dat ik steeds vaker tegenkom in organisaties. Men werkt heel hard, waarschijnlijk samen aan dezelfde doelen. “We hebben ons goed staande gehouden tijdens Corona. Dat laatste daar zijn we trots op!”
Nu we allemaal overwegen om deels terug naar kantoor te gaan, is het een mooi moment om stil te staan bij ieders individuele grenzen en ook om stil te staan bij teamgrenzen. Bijvoorbeeld wat is onze afspraak rondom ’s avonds vergaderen? Soms zijn grenzen verouderd, soms zijn ze vervaagd en soms vraagt het moment om (opnieuw) grenzen te bepalen.
Na de eerste stress rondom allemaal thuiswerken hebben we ontdekt wat de voordelen zijn van thuiswerken. De eerste periode genoten velen van de extra tijd doordat ze geen reistijd meer hadden. Er is tijd genomen voor persoonlijke vitaliteit. Er is heel wat afgewandeld. Velen hebben zichzelf nieuwe gewoontes aangeleerd. Al komt daar na een jaar bij een heel aantal mensen om mij heen, de klad weer in.
Veranderende organisaties, nieuwe teams, andere opdrachten, nieuwe periodes vragen regelmatig stilstaan om gezamenlijk met elkaar het speelveld te bepalen. Het hoge tempo waarin we met elkaar bewegen vraagt bewust evaluatie van WAT we doen en vooral HOE we het doen. De evaluatie van WAT staat in veel organisaties regelmatig op de agenda, het HOE krijgt beperkt aandacht. Misschien is er aandacht voor de aanpak van het team, maar de aanpak van het individu zie ik weinig op de agenda staan. Nu is het individu toch echt degene die het moet doen. Het is belangrijk om stil te staan bij wat iedereen nodig heeft om zijn of haar werk te kunnen doen.
En hoe leuk is het om samen echt te bekijken wat de opdracht is, hoever je al gekomen bent, te bespreken wat er goed gaat om dan te bespreken wat er anders of beter kan. Dat begint toch echt bij wat ieder teamlid zelf doet, wat hij of zij nodig heeft om goed te functioneren. En vervolgens te horen wat iemand graag meer wil gaan doen om zo een energieke bijdrage aan het team te kunnen blijven leveren. Inzicht in eigen grenzen en de impact van gedragingen onderling op elkaar is echt een goede (tijds)investering.
Na de vakantie start ik in meerdere teams met het onderwerp begrenzen als leider van een dienstverlenend team. Het begint natuurlijk met luisteren, vragen stellen, doorvragen, oprechte interesse tonen en dan…begrenzen en ernaar handelen. Doelstelling is dat ze heel dienstverlenend blijven, heel vaardig worden en misschien ietsje minder aardig zijn. Ik heb er nu al zin in!
Ook zin om eens een pas op de plaats te maken jouw team of organisatie? Of ben jij benieuwd hoe je vaardig wordt in het begrenzen? Susan en ik komen graag kennismaken.
