Brokkenpiloot
Mensen die mij goed kennen, weten dat fietsen en Suus niet echt samengaan. Op deze foto van zo’n 20 jaar (!) geleden heb ik net een hulpfiets – met zijwieltjes – van mijn toenmalige collega’s gekregen. Een goeie grap na weer een valpartij. 
Het is eigenlijk nog een wonder dat ik in mijn 15 jaar in Amsterdam nog nooit in de tramrails ben beland.
Laatst tijdens een weekendje Zeeland ging het wel mis. Een rondje Walcheren op gehuurde elektrische fietsen eindigde in een retourtje huisartsenpost. Na een frontale botsing met het wegdek waren mijn knieën, neus en mond behoorlijk beschadigd en zat de schrik er flink in. Met de aangeraden continue “paracetemolspiegel”, een goed glas wijn voor de schrik en het gezelschap van goede vrienden werd het nog best een geslaagd weekend. Anders dan bedacht, dat wel. Maandag ging ik aan de slag. Met veel afspraken en acties voor een opdrachtgever, de start van een nieuwe klus én een acquisitiegesprek -voor een opdracht die we heel graag willen – zat de week aardig vol. En wat me toen opviel: de verbazing bij mensen die in loondienst werken dat ik me niet “gewoon” had ziekgemeld. “Zo kun je toch niet werken?”
Na de melding dat ziekmelden niet van toepassing is voor een zzp’er (of ZMV’er, zelfstandige met vrijheid, zoals ik het liever noem), heb ik me vooral verwonderd over die reacties. Net zoals vandaag, 5 mei: ik zit te werken op een verplichte vrije dag bij een van mijn opdrachtgevers. Ook dat leidde tot verbaasde reacties “Het is toch een vrije dag, dan ga je toch niet werken?”. Ook dat werkt dus anders bij zzp’ers – of ZMV’ers…
Wanneer meld je jezelf ziek? Wanneer werk je wel en wanneer niet? Ik ben zo blij met mijn autonomie en vrijheid dat ik graag onbetaald een vrije dag neem. Of zelfs een hele vakantie – een sabbatical als ik dat wil.
En het is logisch dat ik “gewoon” werk als ik best wel gammel ben. Of dat ik werk terwijl half Nederland online Bevrijdingsdag viert. Want als ik niet werk, verdien ik ook geen geld. En geld verdienen doe ik graag om goed te leven en om te investeren in m’n bedrijf en in m’n eigen ontwikkeling. Dat is anders als je in loondienst bent, met verplichte vrije dagen en doorbetaling bij ziekte.
Maar is de manier van denken tussen mensen in loondienst en zzp’ers echt zo anders? En als dat het geval is, wat vind je daar dan van? Eigen baas of niet. Iedereen kan ondernemend zijn en eigen verantwoordelijkheid nemen. Schort het daar wel eens aan in jullie organisatie? Madeleine Blok en Susan Reiner komen graag een keer praten. Gewoon onbetaald en in hun vrije tijd.
