Ikke zelluf doen!

 

Laatst vertelde een goeie bekende me iets over zijn werk. Iets waarvan ik schrok. Ik moest meteen denken aan een arts die zichzelf gaat opereren. Geen goed plan toch? Ook al is ie nog zo goed in z’n vak.

Wat hij vertelde? Er was een groot medewerkers tevredenheidsonderzoek geweest en alle afdelingen uit haar bedrijfsonderdeel hadden “nou ja, dat mag je natuurlijk zo niet zeggen, maar eh…lage scores”. En van de adviseurs van het bureau mag je natuurlijk inderdaad niet praten over lage of slechte scores, het zijn gewoon verbeterpunten en kansen.

Maar de beleving bij het zien van hun scores in het rood (!), afgezet tegen die van andere bedrijfsonderdelen, had toch een behoorlijk schrikeffect gehad.

Joh? Je meent het.

Je kunt er nog zoveel doekjes om winden en zeggen dat het niet gaat over “slecht” of “goed”. Als je scores naast elkaar gaat zetten en met stoplichtkleurtjes duidt, dan gebeurt er iets bij mensen.

Bij mijn kennis ook, en bij zijn collega-leidinggevenden. En al helemaal bij de directeur van het bedrijfsonderdeel.

Nu was het onderzoeksbureau professioneel genoeg om begeleiding aan te bieden bij een teamsessie voor het MT. Helaas was de directeur niet professioneel genoeg – volgens mijn bescheiden mening – om die ondersteuning in te schakelen.

“Dit gaan wij zelf wel doen, dat kunnen wij best zonder hulp.” En daarmee was de kous af. Want zo’n leider is het zo te horen wel. Die neemt besluiten alleen en zonder overleg. Drie van zijn zes collega’s waren het eigenlijk wel met haar eens. En toen werd er dus een sessie gepland. Een sessie waarbij ze “met de benen op tafel” de resultaten van hun eigen afdelingen gingen bespreken.

Eerst het te verwachten rondje “we schuiven het af op de medewerkers” door de directeur. Want ja, mensen hebben altijd wat te klagen en logisch dat als je ernaar vraagt, je het ook kunt krijgen. Bottomline: wat een gezeur.

Een van zijn collega’s had het aangedurfd op te merken dat ze zich echt geraakt voelde omdat het ook ging over haar leiderschap. En dus ook dat van haar leidinggevende, maar dat sprak ze niet uit. Het gesprek ging de diepte in. Twee collega’s vertelden dat ze het eigenlijk helemaal gehad hadden. Het werd emotioneel, er vloeiden tranen. Het luchtte ook wel op, om eindelijk eens zo open te zijn. En het werd duidelijk dat er een vervolg nodig was, dat er iets moest gebeuren. Toen mijn kennis zei dat ze het wel heel belangrijk vond dat er dan wel externe begeleiding bij kwam vielen zijn collega’s haar allemaal bij.

En zijn directeur? Die zei dat zij dat eigenlijk echt niet nodig vond. “Dit kunnen we zelf wel”.

Dat was het moment dat ik moest denken aan een arts die zichzelf opereert. Dat was geen fijn beeld. Iets minder visueel of bloederig is het te vergelijken met zelfhulp.

De boeken en podcasts over zelfhulp voor welke probleem (of uitdaging) dan ook zijn ontelbaar. En misschien helpen ze ook best allemaal (een beetje).

Zelf ben ik ervan overtuigd dat naast een goed gesprek met jezelf, juíst een gesprek met een ander je echt verder helpt. Andere ervaring, andere denkpatronen, andere emoties, andere opvoeding. En voilà…andere inzichten die je uit je eigen hersenkronkels of patronen halen.

Zo werkt het ook voor teams. Een “goed” team kan heel veel problemen zelf oplossen, zowel de praktische issues als de conflicten. Maar als er sprake is van onderliggende diep verankerde oorzaken en patronen, dan heb je gewoon die externe blik nodig. Die externe blik die – niet gehinderd door oud zeer of andere gevoeligheden – het beestje bij de naam kan noemen.

Vak of functie?

Ik las een blog waarin werd gesteld dat door de Corona-crisis leidinggeven van functie naar vak is ontwikkeld. Nu denk ik altijd al dat leidinggeven een vak is. Een vak apart zelfs. En ik durf te stellen dat de directeur van mijn kennis de functie uitoefent. Dat is heel iets anders dan het vak beheersen…

Madeleine Blok en ik voeren graag met jou het gesprek over je team of bedrijf voor die broodnodige externe blik. Of een goed gesprek over: leidinggeven, vak of functie? Dat kan ook natuurlijk.

Susan Reiner

Ontspannen Ondernemen
Ontspannen Leidinggeven